Encántame recomendar traballos que orixinariamente están dirixidos ao público xeral para a formación en disciplinas tan íntimas e profundas como Focando e Comunicación non violenta. Esta triloxía entra nesa categoría..

“Humano: A película” é un documental en forma de triloxía que nos mostra fragmentos de entrevistas realizadas a máis de dúas mil persoas (aínda que na versión final aparece unha selección dunhas duascentas persoas) falando de todas as cousas que nos fan ser “humanos”. Xente de todas as idades (aínda que aparecen moi poucos nenos, nenas e adolescentes en proporción, e con historias moi duras todas elas), de todo tipo, de todos os continentes. É unha experiencia sobria, moi directo: sen preguntas dos entrevistadores, sen dobraxe (todas as intervencións aparecen con subtítulos, para que se escoite a voz orixinal), sen datos de procedencia de cada persoa (só nalgúns casos mencionan o seu país, pero na maioría dos casos só se pode adiviñar o seu continente, a non ser que os subtítulos estean activados), sen fondo (todas as entrevistas fanse co mesmo fondo escuro, aínda que ás veces se introducen sons do entorno). Con xente escoitando e mirando a cámara mentres outros falan, e nada máis. e de cando en vez, vistas aéreas de paisaxes impresionantes, paisaxes naturais e paisaxes humanas, coa música do mundo (que resultan especialmente evocadores cando se usan sen relación coa imaxe: unha paisaxe africana con música marcadamente asiática, por exemplo, que subliña de novo a universalidade do humano).

O fotógrafo e cineasta Yann Arthus-Bertrand, coñecido pola súa longa traxectoria profesional defendendo causas ecolóxicas e sociais, embarcouse nesta magnífica triloxía, que pretende ser unha achega máis a un retrato do ser humano nas súas diferentes dimensións. coas súas luces, e tamén con sombras importantes. O aspecto da película engloba todo: do mellor ao peor, o que libera e o que escraviza, o que dá sentido e despropósito á vida actual…

Hai unha certa estrutura temática, que se pode mencionar como guía:

“Humano: A película (volume 1)”: amor (nas súas diferentes formas), traballo e pobreza. Intenso dende o primeiro minuto, unha reflexión sobre estes tres elementos da vida humana.

“Humano: A película (volume 2)”: guerra, homofobia, morte e dificultades familiares. Posicionado máis claramente a favor da dignidade humana en todas as situacións, aínda que é difícil de recoñecer.

“Humano: A película (volume 3)”: a felicidade, A educación, discapacidade, a relación coa terra, O sentido da vida, xustiza e acción social. Unha ollada a aspectos concretos que requiren o noso posicionamento (mellor para a humanidade, permite comprender a selección de mensaxes).

É unha obra que paga a pena verse con calma, en fragmentos de vinte ou trinta minutos, para dixerilo profundamente. Xera moitas preguntas e invítanos a contestalas desde dentro. Tamén podes ver fragmentos máis longos dalgunhas persoas, que se poden seleccionar polo seu tema ou mensaxe, e que inclúen persoas que ás veces non aparecen na película.

E os que vexamos cada película podemos escoller: Clasificaremos a cada persoa segundo o fragmento que aparece dela? Ou poderemos escoitar abertamente, intentando vela cos seus sentimentos e as súas necesidades, coas sensacións que debe ter na súa vida para falar así, coa súa humanidade e o seu misterio?

Convídovos a ver as películas e descubrir un pouco máis sobre a nosa humanidade compartida, e do humano de cada un en particular.

Javier