Μαζεύοντας το νήμα των εισόδων με πινελιές από το Διεθνές Συνέδριο για την Εστίαση που έλαβε χώρα στο Κέιμπριτζ (Ηνωμένο Βασίλειο) απο 20 al 24 Ιούλιος 2016, η ομάδα συμφερόντων της Εστίαση ευεξίας στην κοινότητα (Εστίαση ευεξίας στην κοινότητα) ήταν για μένα ένα από τα πιο σημαντικά σημεία. Ήταν μια εμπειρία δημιουργίας μιας κοινότητας με κοινό τρόπο ακούει, ο μετάφραση, τις προηγούμενες κοινότητές μας και το Εστιακή στάση.

Έχουν περάσει μερικοί μήνες, και γράφω για τις εμπειρίες μου (όλες οι καταχωρήσεις εμφανίζονται στον τελικό ευρετήριο αυτής της καταχώρησης), και ένα ζεστό και τρυφερό συναίσθημα προκύπτει όταν θυμάμαι αυτήν την Ομάδα. Κάθε πρωί του Συνεδρίου, η ομάδα των συμμετεχόντων συμμετείχε σε μία από τις δεκαπέντε Ομάδες Ενδιαφέροντος. Αυτές ήταν ομάδες που ήθελαν να είναι ένας ανοιχτός χώρος για να μοιραστούν προσωπικές και επαγγελματικές απόψεις σχετικά με την εστίαση σε συγκεκριμένους τομείς. Με πειράστηκαν πολλοί από τους τίτλους (υπήρχε ακόμη και ένα “Ομάδα ενδιαφέροντος χωρίς συγκεκριμένο ενδιαφέρον”, αν και το αστείο ακούγεται καλύτερα στα Αγγλικά). Είμαι πολύ ικανοποιημένος με την επιλογή μου, την ίδια στιγμή που λυπάμαι που δεν μπόρεσα να διαχωριστώ για να μπορέσω να παρευρεθώ σε πολλά άλλα…

Κοινοτική ομάδα ενδιαφέροντος για την ευεξία στο Διεθνές Συνέδριο του Cambridge (RU), Ιουλίου 2016.

Η ομάδα ενδιαφέροντος της Εστίαση ευεξίας στην κοινότητα (Εστίαση ευεξίας στην κοινότητα) συντονίστηκε από Νίνα Τζόυ Λόρενς, Pat Omidian και Χάιντρον Έσλερ, που δημιούργησε το χώρο του κοντέινερ, ώστε να μπορούμε να συμμετέχουμε και, όπως είχαν ήδη προβλέψει, Για “εισαγάγετε τις δεξιότητες και τις στάσεις εστίασης στην καθημερινή μας ζωή και σε κοινότητες” - Ακόμη και στη δική μας ομάδα ενδιαφέροντος -. Ευχαριστίες!

Το πρώτο στοιχείο ήταν το ακούει. Ήμασταν δεκαέξι συμμετέχοντες από έξι διαφορετικές χώρες (Αφγανιστάν, Γερμανία, Κίνα, Ισπανία, Ηνωμένες Πολιτείες και Ηνωμένο Βασίλειο), και δεν ήταν όλοι άπταιστα αγγλικά, Έτσι, το πρώτο βήμα στην οικοδόμηση της κοινότητάς μας ήταν να βεβαιωθούμε ότι όλοι θα μπορούσαν να εκφραστούν και να καταλάβουν ό, τι είπαμε: αυτό σήμαινε ότι καταλήξαμε να χρησιμοποιούμε τρεις διαφορετικές γλώσσες εργασίας (Αγγλικά, κινέζικα και ισπανικά). Τι θα μπορούσε να ήταν ένα βάρος (μεταφράζω, για παράδειγμα τι είπε ένας Κινέζος συμμετέχων στα Αγγλικά, και από εκεί στα Ισπανικά, και μετά απαντήστε στα Αγγλικά, και μετά μεταφράστε την απάντηση στα κινέζικα και στα ισπανικά, και τα λοιπά) έγινε ένα πολύτιμο δώρο: τη δυνατότητα ακρόασης κάθε ατόμου από μια βαθιά στάση εστίασης, ακόμη και πριν από τη μετάφραση των λέξεων. Γι 'αυτό καλλιεργούμε έναν τρόπο συντροφιάς με χαλαρό ρυθμό, ένας χώρος στον οποίο κάθε άτομο άκουγε άλλους που μιλούσαν σε ξένες γλώσσες και, κάπως, στο τέλος, αρχίσαμε να κατανοούμε τις εμπειρίες του ομιλητή πριν από τη μετάφραση.

Η δεύτερη εμπειρία, που ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό για μένα, ήταν η μετάφραση Στον εαυτό της. Μεταφράζω σε διαφορετικές καταστάσεις και μεταξύ διαφορετικών γλωσσών για περισσότερες από δύο δεκαετίες, και πολύ συχνά σε επαγγελματικά περιβάλλοντα (για παράδειγμα, μετάφραση σε ξένους εκπαιδευτές εστίασης εδώ στην Ισπανία). Αλλά για μένα η μετάφραση μιας συνομιλίας με εστίαση χρειάζεται πάντα μια ιδιαίτερη προσπάθεια, να γνωρίζετε τη μετάφραση τόσο των λέξεων όσο και της εμπειρίας που εμπεριέχονται σε αυτές τις επιλεγμένες λέξεις.

Αυτό με πήρε σε άλλο επίπεδο: το γεγονός της μετάφρασης (μεταξύ αγγλικών και ισπανικών, και με τους δύο τρόπους) σε μια ομάδα που ένιωθα σαν μια κοινότητα να μου θύμισε τις μεταφράσεις μου από εφήβους μεταναστών για να δημιουργήσω μια ομάδα σε μια ένωση που δεν υπάρχει πλέον. Όταν μοιράστηκα αυτήν τη διπλή εμπειρία του, από την μία, ικανοποίηση από τη δυνατότητα μετάφρασης σε μια κοινότητα και, για άλλο, το πένθος για τον αγνοούμενο σύλλογο, Άλλα μέλη της ομάδας μοιράστηκαν επίσης για κοινότητες που είχαν χάσει από την πλευρά τους - και πώς τις προηγούμενες κοινότητές μας ήταν παρόντες και είχαν χώρο σε αυτό που δημιουργούσαμε-.

Κατά τη διάρκεια αυτών των τεσσάρων συνεδριών μιλήσαμε, δοκιμάζουμε ασκήσεις, σχολιάσαμε… Όπως μοιράστηκα στον τελικό γύρο κλεισίματος, Είχα έρθει στην ομάδα με κύριο στόχο την απόκτηση ιδεών, τεχνικές και ασκήσεις για τη δημιουργία μιας κοινότητας χρησιμοποιώντας το Focusing. Ωστόσο, Παίρνω κάτι πολύ διαφορετικό: ένα Εστιακή στάση που ευνοεί την παρουσία, που επιτρέπει στην ομάδα και σε κάθε μέλος της να δώσει προσοχή σε μια διαφορετική ποιότητα συναισθήματος, μια σύνδεση που διατηρείται από το σώμα.

Αυτά είναι μερικά μαθήματα που θα μείνουν μαζί μου για μεγάλο χρονικό διάστημα (στην πραγματικότητα, Έχω ήδη επισκεφτεί Διεθνείς πρωτοβουλίες εστίασης, ο οργανισμός που βοηθά στη διάδοση της κοινοτικής εστίασης ευημερίας, και έχω εγγραφεί στο Λίστα συζητήσεων που εστιάζει στην ευεξία της κοινότητας, τη λίστα αλληλογραφίας που αναφέρει αυτήν την τρέχουσα, Στα Αγγλικά), καθώς και βαθιά ευγνωμοσύνη προς τις οικοδέσποινες και κάθε μέλος της ομάδας. Τώρα αγγίξτε “μεταφέρουν” Όλες αυτές οι εμπειρίες δημιουργούν κοινότητες που έχουν αυτές τις στάσεις της εστίασης.

Εύχομαι σε εσάς που με διαβάσατε πολλές βαθιές εμπειρίες οικοδόμησης κοινότητας όπως αυτή.

ΣΤ. Javier Romeo Biedma

σημείωση: Η εικόνα έχει δημοσιευτεί με την άδεια των μελών της ομάδας. Δεν προσφέρονται κατάλληλα ονόματα λόγω σεβασμού του απορρήτου σας, εκτός από εκείνους των φιλοξενούμενων-συντονιστών που πρόσφεραν δημόσια την ομάδα ενδιαφέροντος.

Διαβάστε αυτήν την ανάρτηση στα Αγγλικά.