Niedawno obchodzono pierwszą rocznicę publikacji opowiadania. Język drzew z Pepa Horno, mój drogi przyjacielu i partnerze w Spiral Consulting Dzieci (gdzie pracujemy nad kwestiami ochrony dzieci). ta opowieść, opublikowane przez Od redakcji Fineo i zilustrowane przez Martina Vanda, miał kilka prezentacji, a pierwszy był w Targi Książki w Madrycie 2015 dla tych dat, więc wydawało się, że warto o tym pamiętać w tym wpisie na blogu.

Pepa przedstawia książkę w następujący sposób:

Język drzew chodzi o śmierć. A raczej o nici miłości, która łączy obie strony życia. Mów o ludziach, którzy mają podzielone serce, „połowa na ziemi, a połowa w niebie”, i jest napisane dla wielu chłopców i dziewcząt (tych, którzy są teraz dziećmi i tych innych chłopców i dziewczynek ukrytych pod skórą dorosłych) którzy mają takie serca.

Chcę podkreślić trzy aspekty, dla których polecam tę historię (iz tego powodu już niejednokrotnie dawałam go w prezencie):

• Znaczenie odkrycia symbolicznego związku ze zmarłą osobą, które można kultywować za życia lub po śmierci. Nigdy nie jest za późno, aby stworzyć rytuał, który da tym z nas, którzy jeszcze żyją, poczucie więzi.
• Cielesny wymiar żalu, która wydaje się mistrzowsko wskazana. Iść na spacer, poruszać się po polu, wykonywać gesty ciała… pomaga nam lepiej przetwarzać straty, niezależnie od wieku.
• Czułość, która przenika pracę, zachęca nas do dbania o relacje w każdej sytuacji żałoby ze wszystkimi chłopcami i dziewczętami: z kim są według wieku?, i z kim nosimy w sobie naszych wewnętrznych chłopców i dziewczynki (i oni też potrzebują twojej uwagi).

Mimo tego wszystkiego i wielu innych rzeczy jest to książka, którą uważam za polecaną do przeczytania., a zwłaszcza mieć go pod ręką, gdy w środowisku wystąpią straty.

Mam nadzieję, że Ci się spodoba tak samo jak ja.

Javier

W ostatnich dniach października w życiu dzieci coraz częściej pojawia się kwestia śmierci”.. Od obchodów Dnia Zmarłych w niektórych rodzinach po różne kolorowe wydarzenia Halloween, w rzeczywistości jest to czas, w którym dzieci mogą zadawać pytania o śmierć, i wygodnie jest przygotować określone postawy i przestrzenie do słuchania i odpowiadania.

napisałem w 2011 artykuł, który tutaj odzyskuję, “Dzieci i śmierć”, zapamiętać kilka przydatnych kluczy. W artykule, opublikowany przez magazyn Nasz narożnik 0-6 - AKCENT adresowane do Wczesnej Edukacji, badane są trzy podstawowe obszary:

• Postrzeganie śmierci w różnym wieku (od zera do sześciu lat, Jaki jest temat przewodni magazynu?).
• Kilka podstawowych wskazówek dotyczących towarzyszenia dzieciom przed śmiercią.
• Rekomendowane lektury, podzielone na czytania dla rodzin i profesjonalistów oraz bajki do czytania z dziećmi.

I zaczynam artykuł obramowując go tym akapitem:

Przez długi czas uważano, że chłopcy i dziewczęta nie cierpią z powodu procesów żałoby do późnego wieku. Jakkolwiek, badania w zakresie przywiązania wykazały, że przechodzą przez procesy żałobne od najwcześniejszych wieków, choć dopiero później manifestują to w taki sam sposób jak dorośli. Dlatego trzeba z nimi rozmawiać o śmierci (i nie ukrywaj tego w obawie, że ich skrzywdzisz) kiedy to się zdarza (albo kiedy to się stanie, w przypadku nieuleczalnych chorób), aby zrozumieli 1) że osoba na pewno odchodzi i 2) że osoba nie odchodzi dobrowolnie, a także po to, aby mogli się pożegnać, bo jeśli te pojęcia nie są jasne i nie ma pożegnania, może pojawić się patologiczny żal. Dlatego ważne jest, abyśmy umieli słuchać i zwracać uwagę na to, co dzieje się w ich wnętrzu, gdy w ich życiu pojawia się śmierć..
[cytuj jako: ROMEO BIEDMA, Francisco Javier (2011): „Chłopcy i dziewczęta i śmierć” w Nasz narożnik 0-6 - AKCENT, 60, 17-21.]

Czytaj dalej artykuł…

Mam nadzieję, że te refleksje pomogą Wam towarzyszyć otaczającym Was dzieciom w tej sprawie.. Śmierć jest nieuniknioną częścią życia, i im lepiej to zintegrujemy, pełniej będą żyć, nasi chłopcy i dziewczęta i my.

Życzę Wam pamiątki z sumieniem,

Javier