Het heeft onlangs de eerste verjaardag van de publicatie van het verhaal De taal van bomen van pepa Horno, mijn beste vriend en partner in Kinderen Spiral Consulting (waar we werken over kwesties kinderbescherming). dit verhaal, uitgegeven door de Editorial Fineo en geïllustreerd Martina Vanda, Hij had verschillende presentaties, en de eerste was in de Book Fair Madrid 2015 Momenteel, dus het leek me geschikt om te onthouden met deze blog.

Pepa presenteert het boek als volgt:

De taal van bomen over de dood. Of beter gezegd op de schroefdraad van de liefde die aan weerszijden van het leven bindt. Hij praat over mensen die het hart verdeeld, "De helft op het land en half in de hemel", en het is geschreven voor veel kinderen (degenen die nu kinderen en kinderen die andere verborgen onder de huid van volwassenen) die hun hart en.

Ik wil drie aspecten die dit verhaal raden benadrukken (en dat is de reden waarom ik al meer dan een gelegenheid hebben gegeven):

• Het belang van het ontdekken van een symbolische link met de overledene, die kunnen worden gekweekt in het leven of na de dood heeft plaatsgevonden. Nooit te laat om een ​​ritueel dat levert ons gevoel verbonden die wij volgen in leven te creëren.
• Het lichaam dimensie van rouw, schitterend weergegeven gerichte. wandelen, bewegen het veld, gebaren met het lichaam… Het helpt ons om beter proces verliezen, ongeacht de leeftijd.
• De tederheid dat het werk doordringt nodigt ons uit om te zorgen voor de relatie te nemen in elke situatie van rouw met alle kinderen: met hen die leeftijd, en die van onze kinderen en meisjes namen binnen (en die ook aandacht nodig hebben).

Voor dit alles en nog veel meer is een boek dat ik denk dat van de aanbevolen lectuur, en in het bijzonder bij de hand te hebben wanneer verliezen optreden in het milieu.

Espero que os guste tanto como a mí.

Xavier

In deze laatste dagen van oktober ontstaat het thema van de dood dus vaker voor in het leven van kinderen. Uit de Dag van de Doden in bepaalde families om alle gebeurtenissen van een andere kleur van Halloween, de realiteit is dat het een tijd waarin de kinderen vragen over de dood kunnen vragen, en het is handig om voorbereid bepaalde houdingen en luisteren ruimten en antwoorden.

Ik schreef in 2011 een artikel dat herstel hier, “Kinderen en dood”, om een ​​aantal nuttige aanwijzingen te onthouden. artikel, gepubliceerd door het tijdschrift Onze hoek van 0-6 - ACCENT doorverwezen naar Early Childhood Education, drie belangrijke gebieden onderzocht:

• De perceptie van de dood op verschillende leeftijden (tussen nul tot zes jaar, die het onderwerp van het magazijn).
• Enkele eenvoudige richtlijnen om kinderen tot de dood te begeleiden.
• Aanbevolen lectuur, afzonderlijke lezingen voor gezinnen en professionals en verhalen te lezen met kinderen.

En ik begin met dit artikel framing paragraaf:

Voor een lange tijd werd gedacht dat kinderen niet treuren processen tot gevorderde leeftijd leed. Sin embargo, onderzoek op het gebied van verslaving hebben aangetoond dat door middel van rouwproces van de vroegste eeuwen verstrijken, hoewel zij niet manifesteren als volwassenen tot later. Daarom is het noodzakelijk om te spreken van de dood (en niet verbergen uit angst voor ze te beschadigen) Dit gebeurt bij (of wanneer het gebeurt, bij terminaal zieke), begrijpen 1) dat de persoon die zeker gaat en 2) dat de persoon niet vrijwillig vertrekken, en ook zodat ze kunnen afscheid nemen, want als deze begrippen niet duidelijk zijn en niet een afscheid plaatsvindt, een pathologische rouw kan verschijnen. En dus is het belangrijk dat we luisteren en aandacht besteden aan wat er gebeurt binnen toen het overlijden in hun leven.
[genoemd als: ROMEO BIEDMA, Francisco Javier (2011): "Kinderen en de dood" Onze hoek van 0-6 - ACCENT, 60, 17-21.]

Lees het artikel…

Ik hoop dat deze beschouwingen zullen dienen om dit onderwerp te vergezellen naar de kinderen van uw omgeving. De dood is onvermijdelijk onderdeel van het leven, en hoe beter de integratie, Zij zullen meer volledig te leven, onze kinderen en ons.

Ik wens u een herdenking bewustzijn,

Xavier