Ήταν πολύ συγκινητικές λίγες μέρες ανάμεσα σε όσους από εμάς γνωρίζουμε και εξασκούμε το μη βίαιη επικοινωνία. Marshall Β. Rosenberg, δημιουργός του μη βίαιη επικοινωνία, το παρελθόν έχει περάσει 7 Φεβρουάριος 2015 σε ηλικία 80 χρόνια (γιορτάσαμε τα γενέθλιά του πριν λίγους μήνες σε αυτό το λήμμα), και όσοι τον γνωρίσαμε αλλά και γενικά όσοι έχουμε μάθει το μοντέλο του κάνουμε κάτι που μας δίδαξε: γιορτάστε τα γεγονότα που κάλυψαν τις ανάγκες μας και επιτρέψτε μας να θρηνήσουμε τα γεγονότα που άφησαν ανεκπλήρωτες τις ανάγκες μας.

Είχα τη χαρά να προπονηθώ μαζί του τις εννέα ημέρες της Διεθνούς Εντατικής Προπόνησης (Διεθνές Θερινό Εκπαίδευση, IIT) Ελβετία τον Ιούλιο και τον Αύγουστο 2008. Από αυτόν τον σχηματισμό είναι η φωτογραφία που έχω με τον Μάρσαλ και τη σύζυγό του Βαλεντίνα, με τον πρόσθετο συμβολισμό της παρουσίας δύο αγνώριστων αγοριών και ενός κοριτσιού στο βάθος, που σχετίζεται με την ενθάρρυνση που μου έδωσε ο Μάρσαλ στη δουλειά μου με τα παιδιά, και εφήβους (διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες στην αρχική καταχώρηση).

Κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών, στο οποίο έχω διαβάσει τα διάφορα μηνύματα και τις εκδηλώσεις μνήμης που έχουν συμβεί στην κοινότητα της μη βίαιης επικοινωνίας, Έχω επίσης την ευκαιρία να ξαναδιαβάσω τις σημειώσεις για όσα έζησα εκείνες τις μέρες μαζί του (και παρέα με άλλους εκπαιδευτές και τους υπόλοιπους συμμετέχοντες). Και αργότερα θα έρθει η ώρα να ξαναδιαβαστούν όλα του τα έργα, ως τρόπο ανανέωσης και τιμής του έργου τους.

Ο Μάρσαλ Ρόζενμπεργκ εργάστηκε για να δημιουργήσει έναν πιο ανθρώπινο κόσμο, ανακαλύπτοντας τις πτυχές της ζωής και της ανάπτυξης ακόμα και στις πιο ακατανόητες πράξεις. Η βασική του φράση είναι “Η βία είναι μια τραγική έκφραση ανεκπλήρωτων αναγκών”, και η μέθοδός του, Μη βίαιη επικοινωνία, ένας τρόπος να μπορούμε να ακούμε και να επαναδιατυπώνουμε εκφράσεις μέχρι να βρούμε λύσεις στις οποίες κερδίζουν όλα τα μέρη.

Για μένα, η έμφαση που δίνει ο Μάρσαλ στην κοινωνική αλλαγή είναι ιδιαίτερα εμπλουτιστική., δεν ήθελε η Μη Βίαια Επικοινωνία να βοηθήσει τους ανθρώπους να παραμείνουν ήρεμοι στη ζωή τους. Η δουλειά ξεκινά μέσα σε κάθε άνθρωπο, αλλά δεν μπορεί να μείνει εκεί, πρέπει να φτάσει στις διαφορετικές δομές (οικονομικός, κοινωνικός, πολιτική, εκπαιδευτικός…) και να τα μεταμορφώσει εξανθρωπίζοντάς τα. Όπως μας είπε ο ίδιος στην Ελβετία: “Η ενέργειά μας είναι παρόμοια με αυτή που βλέπει ένα μωρό να πέφτει σε έναν καταρράκτη και να το σώζει, και δες άλλον και σώσε τον, και δες άλλον και σώσε τον… Κάποια στιγμή θα είναι βολικό για αυτό το άτομο να σκεφτεί ποιος πετάει μωρά και να σκαρφαλώσει στον καταρράκτη για να το αποφύγει”.

Εκτός από το γραπτό του έργο (πάνω από μια ντουζίνα βιβλία, ανάμεσα τους μη βίαιη επικοινωνία. Γλώσσα της ζωής) και βίντεο και ηχογραφήσεις των εργαστηρίων τους και τα τραγούδια τους, Marshall φύλλα αποτέλεσε το Κέντρο για τη Μη Βίαια Επικοινωνία (Κέντρο για μη βίαιη επικοινωνία), με ιστορία δεκαετιών δουλειάς, και ότι λειτουργούσε χωρίς αυτόν τα τελευταία χρόνια. Αφήνει επίσης εκατοντάδες πιστοποιημένους εκπαιδευτές, ώστε το μοντέλο του να συνεχίσει να μεταδίδεται πιστά και δεκάδες χιλιάδες επαγγελματίες που προσπαθούν να ρίξουν λίγο φως στις καθημερινές μας συγκρούσεις.. Είναι κάτι για να το γιορτάσουμε.

Την ίδια στιγμή, το πέρασμά του αφήνει ένα κενό. Το να ξέρεις ότι πέθανε στο σπίτι του συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Βαλεντίνα και τα παιδιά τους είναι μια μικρή παρηγοριά. Γνωρίζουμε ότι δεν θα σας βλέπουμε πλέον να εκπροσωπείτε νέες καταστάσεις σύγκρουσης, ότι δεν θα ακούσουμε κανένα νέο τραγούδι, ότι δεν θα γράψει νέα βιβλία. Και πριν από αυτό, το μόνο που μένει είναι να δεχτούμε με συμπόνια τον πόνο και τη θλίψη που εμφανίζονται.

Μόνο με την ενσωμάτωση της ολοκληρωμένης εμπειρίας μπορούμε να προχωρήσουμε πλήρως, ενσωματώνοντας όσα ελήφθησαν από τον Μάρσαλ και αναζητώντας, στιγμή σε στιγμή, πώς να το ενημερώσετε με έναν εμπλουτιστικό τρόπο για όλους.

Σε εορτασμό και πένθος,

Javier