Vanuit deze inzending wil ik vieren dat de Nobelprijs voor de Vrede 2014 is toegekend aan twee mensen die opkomen voor de rechten van kinderen, meisjes en adolescenten van Geweldloosheid.

Het was een vreugde voor mij om te weten dat Kailash Satyarthi het zal ontvangen, een Indiase man die de rechten van kinderen verdedigt, vooral degenen die werken, en Malala Yousafzai, een Pakistaanse tiener die heeft gevochten voor het recht op onderwijs voor kinderen en vooral meisjes. Van de blog van Spiral Consulting for Children We hebben een specifieke vermelding gemaakt waarin we meer details geven over de aspecten die ons daar interesseren: werk voor kinderen uit de participatie. Ik nodig je uit om te lezen de ingang, waar we veel gegevens geven en je kunt ze allebei op video zien.

Vanuit deze blog wil ik echter bespreken hoe ze allebei omgaan met geweldloosheid. En hoe doen ze dat vanuit mededogen, maar ook met grote kracht. Ze spreken niet uit zwakheid of uit lafheid. Gandhi zei al “Tussen geweld en lafheid, Ik geef de voorkeur aan geweld”, en liet toen zien dat er een manier was die nog krachtiger was dan beide, geweldloosheid. Ik zie dit in Kailash en in Malala.

Kailash Satyarthi, met wie ik de eer had een paar jaar geleden te ontmoeten op een conferentie over kinderrechten, heeft een hechte relatie, met grote interesse in wat andere professionals doen. Hij beschouwt zichzelf als erfgenaam van Gandhi's lijn van geweldloosheid., en is coördinator geweest van meerdere evenementen, zowel in zijn land als wereldwijd, dankzij zijn luistervaardigheid en inclusie van alle betrokken partijen. En dat heeft zijn kracht niet weggenomen om kinderarbeiders te redden van uitbuitingsomstandigheden., vertrouwen op de Indiase politie en zijn fysieke integriteit op het spel zetten (heeft herhaaldelijk verwondingen opgelopen en het verlies van mederedders).

Malala Yousafzai werd beroemd door het starten van een blog om het recht op onderwijs te verdedigen, vooral voor de opvoeding van meisjes zoals zij, in een gebied van Pakistan bezet door de Taliban. Als gevolg hiervan probeerden de Taliban haar te vermoorden., maar gelukkig heeft het het overleefd en blijft het zich vormen, maar al in het VK. Malala blijft lesgeven, zoals ze zegt, “voor de opvoeding van alle jongens en meisjes, inclusief natuurlijk de zonen en dochters van de Taliban”. En reageer op de video hoe destijds, toen ze met de dood werd bedreigd, nagedacht over hoe te reageren, en hoe hij besloot dat hij de lijn van agressie niet wilde nemen omdat hij dan dezelfde zou worden als degene die hem aanviel?.

Dus de herkenning van twee mensen en twee verschillende manieren van zijn heeft me met voldoening vervuld. (de man, zij vrouw; hij volwassen, zij tiener; de Indiaan, zij pakistaans; hij hindoe, zij moslim), die echter gebaseerd zijn op een meelevende en sterke kijk op de menselijke realiteit, en die leiden tot commitments en concrete resultaten, Stap voor stap. Sterker nog, ze hebben al interesse getoond om samen te werken., hoewel ze niet eerder bekend waren.

Ik verlaat dit bericht als een feest, en ook als inspiratie. Echt van de mensen die we zijn, kunnen we een weg vinden naar een meer authentieke verbinding, en om effectieve stappen te ondernemen om zeer reële en concrete problemen op te lossen.

Ik nodig je uit om wat meer te onderzoeken over Kailash en Malala, en dat je geniet van de aanmoediging die ze ons kunnen brengen.

Xavier

notitie: Het is interessant om te weten dat er een lijn van werk is in Focussen vanuit de gemeenschap in Afghanistan en Pakistan, in de gebieden die het meest zijn gestraft door de Taliban, om het sociale weefsel en de verbinding te herstellen door middel van lokale soefi-tradities, met de extra dimensie van Focusing. Ik denk niet dat Malala deze baan kent, maar er is nog een andere inspiratie.