Een succesvolle Britse schrijver, Jaspis Wit, besluit op veertigjarige leeftijd geen romans meer te schrijven. Wat ga je doen met je behoefte om te blijven schrijven? “iets”? Moet nog een naam geven, van het gebruik van woorden om vorm te geven aan dingen die uitgedrukt moeten worden. Dus besluit hij te worden “kopiist”. Hij gaat portretten maken van levende mensen. En hij zal geen beschrijving geven. Hoe vat je de essentie van een persoon in woorden??

Zo begint de prachtige roman Meneer White van de beroemde Italiaanse schrijver Alessandro Baricco (1958). Afgezien van zijn onmiskenbare literaire kwaliteit, degenen onder ons die geïnteresseerd zijn in Scherpstellen deze roman geeft ons een nieuwe visie op de symbolisering van de ervaring, nucleair voor Focusing-processen. Meneer White, de leidende schrijver, toevallig op de voorpagina's gevonden op een portrettententoonstelling, en bij het lezen van de galerijcatalogus is hij verrast om te horen hoe de schilder van de schilderijen werkt. Meneer Gwyn ontdekt iets bijzonders:

Jasper Gwyn dacht dat het veel tijd moest hebben gekost., een zekere ballingschap, evenals de ontbinding van vele weerstanden. Hij bedacht geen technische truc en de uiteindelijke beheersing van de schilder leek hem ook niet belangrijk, het kwam alleen bij hem op dat een geduldige handeling een doel had voorgesteld, en wat hij uiteindelijk had weten te bemachtigen was: terug naar huis nemen naar die man met een snor. Hij vond het een heel mooi gebaar.. (Bladzijde 36)

En van daaruit begint hij aan een avontuur waarin hij een ruimte voorbereidt die voor alle zintuiglijke aspecten zorgt en een sfeer creëert waar hij de portretten kan maken.. De essentie van een persoon op zo'n manier vastleggen dat, como zegt Baricco, breng de persoon naar huis. Het is onvermijdelijk om na te denken over het focusproces, en hoe door een gastvrije en vriendelijke aanwezigheid de ervaring symboliseert, zodat het proces wordt overgedragen (een beetje dichter bij huis, zoals Baricco zou zeggen). En wat betreft het proces van symboliseren, biedt een verrassende opening (dat zal ik hier niet onthullen, want dat hoort bij de ontwikkeling van de roman zelf).

Voor dit alles, essentieel voor mensen die geïnteresseerd zijn in het focusproces.

Ik ben er zeker van dat het je in ieder geval zal helpen om jezelf veel nieuwe vragen te stellen. En als je andere romans kent (of films) die ons inspireren met betrekking tot Focusing, Geweldloze communicatie of psychotherapie, vertel me erover en ik maak je tickets.

Ik wens je veel leesplezier,

Xavier

Bibliografische gegevens: Baricco, Alessandro (2011): Meneer White. Milaan: Giangiacomo Feltrinelli Editore. Vertaling in het Spaans door Xavier González Rovira (2012): Meneer White. Barcelona: Anagram. Ga naar pagina van uitgeverij Anagram, waar je de eerste pagina's van de roman kunt lezen.