Hikayenin yayınlanmasının birinci yıl dönümü geçtiğimiz günlerde kutlandı. Ağaçların dili arasında Pepa Horno, canım arkadaşım ve ortağım Spiral Danışmanlık Çocuk (çocuk koruma konularında çalıştığımız yer). Bu masal, tarafından yayınlanan Fineo Yayıncılık ve tarafından gösterilen Martina Vanda, birkaç sunum yaptı, ve ilki içindeydi Madrid Kitap Fuarı 2015 bu tarihler için, bu yüzden bu blog girişiyle hatırlamak uygun görünüyordu.

Pepa kitabı şu şekilde sunuyor:

Ağaçların dili bu ölümle ilgili. Daha doğrusu hayatın her iki tarafını birleştiren aşk ipi hakkında. Kalbi bölünmüş insanlar hakkında konuşun, "yarısı yerde, yarısı cennette", ve birçok erkek ve kız için yazılmıştır (şimdi çocuk olanlar ve yetişkinlerin derisinin altına gizlenmiş diğer erkek ve kızlar) Kimin kalbi böyle.

Bu hikayeyi önerdiğim üç yönü vurgulamak istiyorum. (ve bu nedenle onu zaten birden fazla vesileyle hediye ettim.):

• Ölen kişiyle sembolik bir bağ keşfetmenin önemi, hayatta veya bir kez ölüm gerçekleştikten sonra ekilebilir. Hala hayatta olanlara bir bağlantı hissi veren bir ritüel yaratmak için asla geç değildir..
• Kederin bedensel boyutu, ustaca sivri görünen. Gezi, alanın etrafında hareket et, vücut hareketleri yap… proses kayıplarını daha iyi hale getirmemize yardımcı olur, yaşa bakmaksızın.
• Çalışmaya nüfuz eden hassasiyet, bizi tüm erkek ve kızlarla her yas durumunda ilişkiye dikkat etmeye davet ediyor.: yaşlarına göre kimlerle, ve içimizdeki erkekleri ve kızları kimlerle birlikte taşırız (ve ayrıca dikkatinize ihtiyaçları var).

Tüm bunlar ve daha fazlası için okunmasını tavsiye ettiğim bir kitap., ve özellikle çevrede kayıplar meydana geldiğinde elinizin altında olması.

Ben bunu benim kadar seviyorsunuz.

Javier

Ekim ayının bu son günlerinde ölüm sorunu çocukların yaşamlarında daha sık görülür. Bazı ailelerde Ölüler Günü kutlamalarından tüm farklı renkli Cadılar Bayramı etkinliklerine, gerçek şu ki, erkek ve kız çocuklarının ölümle ilgili sorular sorabileceği bir zamandır, ve belirli tutumlar, dinleme ve tepki alanları hazırlamış olmak uygundur.

Yazdım 2011 burada aldığım bir ürün, “Çocuklar ve ölüm”, bazı yararlı anahtarları hatırlamak. Makalede, dergi tarafından yayınlanan Köşemiz 0-6 - AKSAN Erken Çocukluk Eğitimine Yönelik, üç temel alan araştırıldı:

• Farklı yaşlardaki ölüm algısı (sıfır ile altı yıl arasında, derginin teması bu).
• Ölümden önce çocuklara eşlik edecek bazı temel kurallar.
• Önerilen Kaynaklar, aileler ve profesyoneller için okumalar ve erkeklerle ve kızlarla okunacak hikayeler.

Ve makaleyi bu paragrafla çerçeveleyerek başlıyorum:

Uzun zamandır kızların ve erkeklerin ileri yaşlara kadar keder süreçlerinden muzdarip olmadığı düşünülüyordu.. Ancak, Bağlanma alanındaki araştırmalar, en erken yaşlardan itibaren yas süreçlerinden geçtiklerini göstermiştir., daha sonra yetişkinlerle aynı şekilde gösterilmemelerine rağmen. Bu yüzden onlara ölümden bahsetmek gerekiyor (ve onlara zarar vereceği korkusuyla saklamayın) olduğunda (veya ne zaman olacak, ölümcül hastalıklarda), yani anlıyorlar 1) kişinin kesinlikle ayrıldığını ve 2) kişinin gönüllü olarak ayrılmaması, ve böylece veda edebilirler, çünkü eğer bu kavramlar net değilse ve veda yoksa, patolojik yas görünebilir. Bu yüzden hayatlarında ölüm göründüğünde içeride neler olduğunu nasıl dinleyeceğimizi ve buna nasıl dikkat edeceğimizi bilmemiz önemlidir..
[Alıntı nasıl: ROMEO BIEDMA, Francisco Javier (2011): “Erkekler ve kızlar ve ölüm” Köşemiz 0-6 - AKSAN, 60, 17-21.]

Makaleyi okumaya devam et…

Umarım bu düşünceler çevrenizin çocuklarına bu konuda eşlik etmenize yardımcı olur. Ölüm yaşamın kaçınılmaz bir parçasıdır, ve onu daha iyi entegre ediyoruz, daha tam yaşayacaklar, erkek ve kızlarımız ve biz.

Sana vicdanla anma diliyorum,

Javier