حق شناسی, هیبت و فروتنی - این احساسات بعد از شرکت در آخرین دوره با Gene Gendlin و Ann Weiser Cornell, فلسفه کار ضمنی و جندلین.

من از فرصتی که برای عضویت داشتم بسیار سپاسگزارم “مکالمات در لبه با ژن و آن” طی هفته های گذشته سپتامبر و اکتبر 2016. ان وایزر کرنل سازماندهی اینها “مکالمات در لبه با ژن و آن” چندین بار در سال از طریق سیستم عامل او تمرکز منابع به عنوان یک دوره تلفنی توسط ژن گندلین و خودش که در آن شرکت کنندگان می توانند هرچه می خواهند بپرسند: سوالاتی برای ژن گندلین, درخواست ایده و حتی همراه شدن با یک فرآیند تمرکز توسط خود گندلین.

حق شناسی, هیبت, فروتنی… من قبلاً به فایلهای صوتی و تصویری ژن گندلین گوش داده بودم, و من آنها را بسیار الهام بخش یافته ام. اما بودن با او در یک مکالمه تلفنی چیزی کاملا متفاوت است. حتی اگر در سه جلسه اول جرات نکردم چیزی بپرسم, گوش دادن به او در تعامل زنده با افراد دیگر از کیفیت خاصی برخوردار است. حضور او, گشودگی او, وضوح او بسیار مهیج است, و او خرد خود را با برخی مرواریدهای دانش و توجه خود به اشتراک می گذارد.

و من می خواهم برخی از ایده هایی را که بیشتر از آنها لذت برده ام ، به اشتراک بگذارم:

• مفهومی از عبور, خلاصه شده توسط ژن: “عبور با گفتن آن در یک سیستم جدید امکان گفتن هر چیزی را فراهم می کند و به طریقی جدید قابل درک است, گفت: "این چگونه است (یا می تواند باشد) نمونه ای از آن?"” ما همیشه می توانیم هر چیزی را با بیان آن از دیدگاه دیگری بگوییم. استعاره با گفتن یک چیز در عملکرد چیز دیگر امکان پذیر است: “الف است, به یک معنی خاص, ب”
• یک بحث جذاب بین ژن و یک شرکت کننده در مورد چگونگی تعریف کانونی, و اعتراض او در مورد تعریف موارد لازم و کافی برای تمرکز کردن. یکی از ایده های زیاد این است که “تمرکز ماندن با "آن" است, حتی وقتی هنوز هیچ امدادی نیست.”
• تمرکز به عنوان راهی برای گوش دادن به حرکات درونی ما: “چیزهای زیادی در ما وجود دارد که می خواهد شنیده شود و هنوز شنیده نشده است. آنچه در من است که می خواهد شنیده شود?”
• پیام روشن امید: “تمرکز نیازی به اعتماد ندارد [در این روند] از پیش,” به این معنی که ما می توانیم یک فرآیند تمرکز را شروع کنیم حتی به چیزی در خود بی اعتماد باشیم, و طی این فرایند ما به آن اعتماد خواهیم کرد.
• اشتراک ژن که خود او را در نظر می گیرد “بسیار مغرضانه به نفع نگه داشتن چیزهای خوب و جدا گذاشتن چیزهای بد,” به این معنی که او ترجیح می دهد با جنبه های دلپذیر هر فرآیند و اصرار و تلاش برای آن باقی بماند “فهمیدن” (در سر) جنبه های دردناک, وقتی فرآیند آنها را حل کرد: “نیازی به رفتن به آنجا نیست,” او گفت.
• “تمرکز یک تکنیک است, اما نه تنها یک تکنیک”
• تمرکز همیشه یک روند درونی است, حتی وقتی روی اشیا external خارجی تمرکز می کنیم (درختان, مناظر طبیعی, نقاشی…): همیشه یک احساس بدن وجود دارد.
• فرمول بندی “بیایید یک دقیقه کنار بمانیم که,” اجازه دادن به کلمه “که” شامل تمام معانی, بدون کلمات خاص, بنابراین وقتی کلمات می آیند, آنها جدید و تازه خواهند بود.
• صحبت در مورد اینکه چگونه یک فرهنگ می تواند تجربیات شخص را پیکربندی کند, ژن گفت: “هر انسانی همیشه فراتر از فرهنگ خود است.”
• “احساس همیشه همیشه قابل اعتمادتر از احساس یا منطق / دلیل صرف است.”

و من از گفتگو با ژن در مورد رویکردم برای یافتن دسته ای برای خشونت با Focaching خاطره خاصی دارم, بنابراین همه ما می توانیم آن را شناسایی کرده و از آن جلوگیری کنیم, همانطور که من معمولاً در آموزشهای خود برای متخصصان محافظت از کودکان آموزش می دهم (مددکاران اجتماعی, روانشناسان, مربیان, معلمان…) و خانواده ها, و احساس علاقه و دریافت حمایت و تشویق وی.

بسیاری از تعاملات دیگر بسیاری از ایده ها و تجربیات جالب وجود دارد, با حضور ژن و آن. من آنها را با احتیاط نگه می دارم, و خصوصی.

بنابراین احساس قدردانی می کنم, هیبت و فروتنی برای این که این ساعت ها را به گوش دادن به زندگی مستقیم ژن گندلین گذرانده اید, با گرمايش, گشودگی او, کنجکاوی او, علاقه عمیق او به آنچه هر شرکت کننده باید بپرسد یا به اشتراک بگذارد. یک درس واقعی. الهام. و یک جشن.

من از اینجا تشکر می کنم که ژن در دسترس است و آن را برای امکان پذیر کردن در همه سطوح.

با قدردانی, هیبت و فروتنی,

F. خاویر رومئو

برای خواندن این مطلب به زبان اسپانیایی اینجا را کلیک کنید.